Op maandag en dinsdag had ik de weerbots van een eerste fantastische, maar zeer intensieve maand Malawi. Dezer dagen was mijn bed en zeker en vast de wc mijn beste vriend… Gelukkig was het met voldoende rust en enkele pilletjes woensdag stukken beter en stond ik terug voor de klas.
Op donderdag bezocht ik tussen mijn lessen door de Happy school. Ik had namelijk vanuit België post meegekregen die ik moest bezorgen aan de weeskinderen van Ron. Het was ook mijn eerste keer dat ik de school bezocht tijdens de schooluren. Na mijn les wiskunde op donderdagnamiddag trok ik met de directeur en de schoolchauffeur richting Uliwa. De rit heen was niet bepaald evident, want ook hier rijdt een auto op benzine en als je dat niet hebt rijdt hij dus niet bepaald goed. Gelukkig konden we in Uliwa “bijtanken”. Hier zijn ze namelijk intensief aan het werken aan de 60 banken die ik dankzij verschillende mensen heb kunnen aankopen voor de school. Er was een zager, een lasser en een schilder. Op deze manier zijn de ijzeren onderstellen voor bijna alle 60 de banken al gemaakt en in de loop van volgende week komt het hout voor het schrijfblad. Ze zitten dus zeker en vast niet stil en op die manier zullen de banken snel kunnen gebruikt worden in de klassen. Op vrijdagvoormiddag gaf ik mijn 3 lessen, vervolgens moest ik snel naar huis want we vertrokken vandaag op weekend naar Livingstonia. Een dorpje in de bergen. “Met je hoofd in de wolken”, Livingstonia. Livingstonia is enkel te bereiken met een 4x4 of te voet. We kozen de 3 uur lange wandeling naar de Mushroom farm, de lodge waar we gingen overnachten. Het was een serieuze wandeling, maar het uitzicht over de bergen en over het meer werd wel iedere meter een beetje mooier! Na 3 uur zweten kwamen we aan, aan de Mushroom farm. Een backpackers lodge met een prachtig uitzicht en slaaphutjes met uitzicht over dit fantastische landschap. Jammer genoeg werd dit uitzicht bij onze aankomst wel verpest door de wolken die in de bergen hingen. Gelukkig klaarde het snel op en konden we verder genieten. Op zaterdag gingen we op tocht richting de watervallen. Livingstonia heeft twee indrukwekkende watervallen van zo’n 100 meter hoog. Onder begeleiding van onze twee gidsen, McDonald en Griffin, vertrokken we boven aan de watervallen om vervolgens helemaal af te dalen tot de voet van een van de twee watervallen. Door de hevige regen van afgelopen nacht was het steile pad vaak enorm drassig en glad. De tocht naar beneden was daardoor vrij tot zeer avontuurlijk, maar zeker de moeite waard. Halverwege was er een grot waarbij je achter de waterval kon, maar het zicht beneden was echt heel mooi. Na een tocht van bijna 7 uur kwamen we terug aan, bij onze lodge. Een stevige dag, maar het was de moeite! Een echte aanrader, moest je hier ooit komen! Op zondag vertrokken we richting het centrum van Livingstonia. Nog eens anderhalf uur wandelen tot het centrum. Daar bezochten we de kerk en de universiteit, al is dit niet zo de moeite. De weg terug wilde we graag doen met een auto. Het eerste deel deden we met een minibus, al was dit letterlijk een ijzeren blik op wielen! Het miste een deur en ook het aantal ramen was beperkt tot de voorruit, maar we geraakte veilig waar we wilde zijn. Het vervolg van de tocht deden we te voet, maar we hoopte wel dat we een 4x4 zouden tegenkomen die ons wilde meenemen tot beneden. We hadden geluk want we konden onze weg verder zetten met een pick-up. Het enige nadeel was dat er 3 mensen in de laadbak moesten zitten en deze was al volgeladen met lege gasflessen. Het zat dus alles behalve comfortabel en ook de weg was afgrijselijk, maar het was wel een enorm avontuur en we geraakten heelhuids beneden! Het was echt de moeite, letterlijk en figuurlijk een weekend met je hoofd in de wolken…
0 Reacties
|
|